Lesgeven in Mandalay

Wat Lizette heeft beschreven over de kinderen hier is helemaal waar. Laatst waren wij net iets te laat bij ons lokaal (lees: we gingen ergens eten en elke ober wilt graag een praatje met je maken en ze nemen de tijd met bedienen) en de kinderen zaten gewoon al klaar, het script bestuderend. Erg mooi om te zien. We willen het over twee weken opvoeren, maar nu bleek dat ze diezelfde week van woensdag tot en met vrijdag examen hebben. Dus wij voelden ons een beetje bezwaard dat ze ook nog de tekst moeten leren, maar ze geven zelf aan dat ze dit heel graag doen en het geen probleem voor ze is. Het geeft ons heel veel positieve energie om dit enthousiasme bij deze kinderen te zien, heel bijzonder om dit mee te mogen maken!
De liedjes gaan ontzettend goed. Ook hierin geven ze alles van zichzelf en zie je het enthousiasme terug. Volgende week willen we zonder tekst gaan spelen en het stuk vaak door gaan nemen. Het blijft spannend of we het allemaal gaan redden, maar met die inzet van de kinderen gaat dat vast lukken. We hebben ook twee studenten gevraagd die gitaar kunnen spelen of ze allebei een liedje willen spelen. Die vonden dat ook erg leuk, dus zij zijn nu druk aan het oefenen. We zijn erg benieuwd naar het eindresultaat en ik hou jullie zeker op de hoogte.

We geven elke dag van 18.30 u tot ongeveer 20.00 u les. Overdag hebben we dus tijd om al het moois in Mandalay te bezichtigen. We zijn naar Mandalay hill geweest, een heuvel met allemaal tempels en bovenaan natuurlijk een mooi uitzicht. Gisteren zijn we met de motorbiketaxi (wat al een ervaring opzich is) naar een mall geweest en daarna nog naar een hele mooie pagoda waar net een ceremonie bezig was van iemand die monnik werd. We hadden een student van hier mee uit genomen, dat doen veel vrijwilligers en dit vinden ze geweldig. Zij kon ook dingen uitleggen en vertalen, heel handig want van dat Birmees kun je niks maken.
Gisteren in de pagoda werd ik niet zo goed. Ik moest vaak naar de wc (jullie weten wel waarvoor ;)) en had het gevoel dat ik moest overgeven. Eenmaal thuis kwam het er dan ook allemaal uit. Ik heb niks meer binnen kunnen houden en voelde me steeds slechter worden. Gelukkig voel ik me op dit moment alweer wat beter, wat ik tot nu toe heb gegeten is er nog in blijven zitten. Vandaag nog maar even rustig aan doen. Erg fijn dat Lizette goed voor me zorgt!

We genieten al met al nog steeds volop van de omgeving en van de mensen hier. Tot de volgende blog!

O ja, en we hebben nog onze eigen "launchi" (weet niet of ik het goed schrijf) laten maken en taneka gekocht. Een launchi is een soort omslagrok waar iedereen hier mee loopt en taneka komt van een boomstam of en dat smeren ze op hun gezicht. Het is tegen de zon, maar ook een soort versiering. Feeling like a real Birmese girl!