Bagan

Bagan, 2230 tempels verspreid over een grote vlakte. De ene is nog indrukwekkender dan de andere. Sommigen staan boordevol toeristen, terwijl er bij kleinere tempels, die off the road liggen, heel veel rust heerst. We hebben een overweldigende trip achter de boeg. We sliepen met z'n 27en in een klooster. Naast Lizette en ik en de 2 studenten die we mee hadden gebracht, waren er dus ook 22 studenten en een vrijwilligster uit de USA die een project over o.a. leiderschap met ze deed. Het was een hele diverse groep, van nonnen en novicen tot atheïsten, van weeskinderen tot mensen uit een welgestelde familie. Onze intentie was niet om deel te nemen aan het project, maar we werden door die studenten zo hartelijk opgenomen dat we de eerste dag met hun naar tempels zijn geweest, met ze gegeten hebben en muziek gemaakt hebben. Hele gezellig sfeer! De tweede dag hebben we zelf e-bikes gehuurd (ja, die hebben ze hier ook) en zijn we met de 2 studenten die wij hadden meegenomen rond gereden over zanderige weggetjes langs kleine tempels waar minder toeristen zijn. Eind van de middag hebben we weer met de groep gegeten en zijn we met z'n allen op een boot naar een strand geweest om daar muziek te maken en de kleine kinderen konden daar lekker spelen. Sommigen waren nog nooit op een boot en/of het strand geweest, super bijzonder om dit te zien! Wat was iedereen blij en wat is het prachtig dat iedereen zo op het oog verschillend is, maar dat het toch een groep was waardoor je ziet dat we ondanks alles allemaal ook een beetje op elkaar lijken.
Dus naast van het mooie landschap te hebben genoten, hebben we ook deelgenomen aan een psychologisch project, wanneer maak je dat nou mee? Het was ook erg fijn om te merken dat de studenten (en tevens zusjes van elkaar) het ook erg naar hun zin hadden.
In een klooster slapen is ook al een ervaring op zich. We kwamen met z'n vieren aan, de rest kwam zelf met een bus later op de dag, en er werd door een novice (dat is een monnik in opleiding) onze slaapplek gewezen. Dit was een grote ruimte, eigenlijk een klaslokaal, met dekens en kussens. Later kwamen ze 5 matrassen brengen en ik was stiekem heel opgelucht dat we niet op de grond hoefden te slapen. Maar ik had te vroeg gejuicht, want toen wij vieren terugkwamen van het avondeten, was de rest gearriveerd. De meiden en jongens sliepen apart en ze hadden besloten dat de ruimte met de matrassen de jongensruimte was.. . Haha Buddha heeft me gestraft omdat ik mezelf een matras had toegeëigend, terwijl daar maar 5 van waren, denk ik. We hebben 3 nachten op een dekentje geslapen en het is me al met al mee gevallen. Ik ben wel blij dat we nu weer op een matras slapen, die Westerse luxe zit nou eenmaal in me. Nog blijer ben ik dat we weer een schoon toilet hebben waar je gewoon op kunt zitten. Ik hoef mijn voeten niet meer onder te plassen en hoef niet te kijken of er in al die spinnenwebben toch geen grote spin verstopt zit. Haha, maar al met al had ik dit weer echt niet willen missen!
Wat nog een erg grappig moment was, was het douchen in het klooster. Preutsheid zit hier in de cultuur ingebakken. Wanneer er meisjes zich gingen omkleden, deden ze dit door eerst bijvoorbeeld een longhi aan te doen voordat ze hun broek uit gingen doen. Of ze gingen naar de wc om zich om te kleden, ook al waren er alleen maar meiden in de zaal. De douche bestond uit een hele grote bak water met kleine bakjes erbij zodat je water over jezelf heen kon gooien. Deze bak water stond in een soort huisje, met een deur die op slot kon. Lizette en ik dachten dus mooi even samen te gaan douchen met de deur op slot zodat we dit niet met een handdoek om ons heen hoefde te doen. Toen werd er op de deur geklopt. Er stonden nog wat spullen in de ruimte, dus we knoopten even een handdoek, dachten dat een paar meiden de spullen wilden pakken en dat we erna weer konden douchen. Dus we deden de deur open en er komen wat meiden binnen, gevolgd door nog meer meiden en nog meer meiden... Stonden we daar, een handdoekje voor ons en alle ogen op ons gericht want ze vinden het erg interessant om te zien waar we mee bezig waren. Twee van die buitenlandse meiden, naakt onder een handdoekje. Ongemakkelijk hebben we ons zo goed en kwaad als het ging aangekleed, uiteraard nog steeds met dat handdoekje vast. Het is ons gelukt en wat hebben we er om gelachen!
Op dit moment zijn we weer in Mandalay, op de school waar we les hebben gegeven. Lizette is vannacht erg ziek geweest, precies hetzelfde wat ik heb gehad, dus we pakken vandaag even de rust (op een heerlijk zacht matras, met een fijne wc binnen handbereik!). Morgen is onze laatste volle dag in Myanmar, aangezien we maandagmiddag vertrekken naar Bangkok. Daar slapen we een nachtje in een hotel dichtbij het vliegveld, want we vertrekken in de nacht naar Bali. Het is gek hoe snel deze plek in Myanmar zo vertrouwd raakt, met alle leuke vrijwilligers en kinderen, maar ik heb ook wel erg zin om weer een nieuw avontuur aan te gaan en van het echte backpacken te gaan proeven. Morgen gaan we een goodbyeparty houden voor de kinderen en eten met de vrijwilligers en oudere studenten, zodat we dit hier goed kunnen afsluiten en fris naar het volgende gedeelte van onze reis kunnen gaan!